مهدی شریفی

بارالها بار سنگین گناه آورده ام
باز هم بر درگه لطفت پناه آورده ام

روز اول مصحفی خالی به من دادی و من
نامه ای غرق خطا و اشتباه آورده ام

باید که به رسم شهدا توشه گرفت
از اشک و مناجات و دعا توشه گرفت

در ماه ضیافت الهی باید
از سفره احسان خدا توشه گرفت

مهدی شریفی

برگشته ام کرب و بلا دور و بر تو
پیچیده عطر لاله های پرپر تو
جان می دهم هر روز بعد رفتن تو
توکشته ی صبری حسین یا خواهرتو