مهدی مومنی

نشسته بود کنار دری ترک خورده

دری زدوده آتش تمام لک خورده

   مرور خاطره ها را برای خود میکرد

به زخم قلب غریبه کمی نمک خورده

بانو سلام سوزش پهلوت بهترست

درد عمیق وکهنه بازوت بهترست

طرح جدید رخت قشنگت گمان کنم

با دانه دانه قرمز یاقوت بهترست