اشعار روضه عبدالله بن الحسن

دارم از سوی خیمه می آیم
از هو الهوی خیمه می آیم

وقتی تمام لشگریان هار میشوند
دور و بر عمو همه خونخوار میشوند

بی تاب شد چو عمه ی خونین جگر عمو

من آمدم که از تو بگیرم خبر عمو

در این همه بلا به خدا خیمه ماندنم

آتش زند به جان و دلم بیشتر عمو