حدیث اشک

حسین جان

هرکسی آمد به استقبال او با نیزه زد
پیرمردی با عصا با بغض بی اندازه زد
با لب تشنه شهیدش کردن اما بعد آن
من بمیرم بر تنش بی رحم، نعل تازه زد

واویلا

دوید شمر عجب با شتاب در گودال
چنان که ریخته باشد ثواب در گودال

تمام عالم امکان اگرچه ملتهب است
زیادتر شده است التهاب در گودال

روضهء جدّت

آقا شنیده ام همهء روضه هات را
در مجلس عزا غم و سوز صدات را

انگار بغض روضهء جدّت گرفته است
بعضی فرازهای دعای سمات را

توان آقا رفت

ساعت سه توان آقا رفت
خورد در پیش چشم زهرا تیغ
ساعت چار رفت در گوال
می کِشندش به هر طرف با تیغ

غروب بود

غروب بود که آهسته دوره ات کردند
غروب بود که از هر طرف کمین خوردی
غروب بود که نایی به پیکر تو نماند
غروب بود که از اسب بر زمین خوردی

وای حسین (ع)

غروب بود که آهسته دوره ات کردند
غروب بود که از هر طرف کمین خوردی
غروب بود که نایی به پیکر تو نماند
غروب بود که از اسب بر زمین خوردی

السلام علی الحسین

شه به روی زمین بود و سنان
خنده های بلند سر میداد
شعله ی آتش خیام حسین
از رقیه فقط خبر میداد

واویلا

ته گودال خواهری افتاد
ای بمیرم که مادری افتاد

زنده زنده حسین را کشتند
به نفس های آخری افتاد

واویلا

قد غم دال بوده ساعتِ سه
وقت جنجال بوده ساعتِ سه

لشکر مست های کوفه نشین
دور گودال بوده ساعتِ سه

سالار زینب(س)

با خدا در حرمت از چه نیایش نکنم
باز همنالهء من شو که فروکش نکنم
چقدر حرف تلمبار شده روی دلم
تو بگو میشود از چشم تو خواهش نکنم؟

امر به معروفی نیست

شعرمن باز در امواج بلا می گرید
قلم از حال بد مردم ما می گرید

نقد تندی دلش از نوع عدالت دارد
گله از سفره ی خالی جماعت دارد

شهید مدافع حرم مصطفی صدر زاده

تقدیم به شهید مدافع حرم مصطفی صدر زاده ( سیدابراهیم)

آهای آهای جوونا
مهربونای این شهر
میخام بگم براتون
از آدمای این شهر

دکمه بازگشت به بالا