حضرت امام سجاد(ع)

پر می کنیم از می گلوی باده ها را
تا مست باشیم انتهای جاده ها را
بعد از دو رکعت عشق بازی باز خواندند
در رکعت سوم همان دلداده ها را

ای انیسِ قدیمی دلها
آفتابِ بلندِ ناپیدا

تا خدا می بَرَد دلِ ما را
پَرِ سجاده هایِ سبزِ شما

مثل شمعی به روی خاک چکیدن سخت است
با پر و بال پر از زخم پریدن سخت است
تا چهل سال فقط آه کشیدن سخت است
یاد گودال و حرم جامه دریدن سخت است