حسین مرحم حسن

میان هجمه غم ها اگر پناه ندارد
حسین هست چه کس گفته تکیه گاه ندارد

حسین مرهم زخم برادر است وغمی نیست
زمانه حرمتشان را اگر نگاه ندارد

حسین هست که سر روی شانه اش بگذارد
حسین هست نگویند او سپاه ندارد

میان لشکر او مرد مانده؟ آه نمانده
درون خانه خود یار دارد؟ آه ندارد

و ترک جنگ به ناچار جام زهر به اجبار
به غیر آنکه بنوشد غریب راه ندارد

کسی که صلح حسن را غلط شمرد ندانست
امام مفترض الطاعه اشتباه ندارد

برای سینه مجروح مرد هیچ دوایی
مدینه بهتر از آن زهر رو سیاه ندارد

حسین عباسپور