در صحنه ی پیکار هنرمندترین است
او جای خودش…قنبر او عرش نشین است
بوسه زنِ خاک قدمش روح الامین است
ایوان نجف جلوه ای از عرش برین است
آکنده شد از عشق علی بند به بندم
ممنون خداوند از این بخت بلندم
ای دل! همه ی عمر پریشان علی باش
در هر نفست پاره گریبان علی باش
در شادی و غم دست به دامان علی باش
یعنی که فقط خیره به ایوان علی باش
حالا که علی تا به ابد “خَیرُ العباد”است
پس نوکری اش از سرمان نیز زیاد است
کم آمده در مدح علی دفتر و جوهر
هر قدر بگوییم، علی هست فراتر..
نقل است که دیده شب معراج پیمبر
هستند ملائک همه پا منبر حیدر
شانش به خداوند تصور شدنی نیست
جز مدح علی در همه عمرم سخنی نیست
احسان نرگسی رضاپور