یا صاحب الزمان(عج)

در غفلت کبرا شب و روزم سپری شد
نام تو فقط لقلقه ی روی زبان است

ای سفره ما را نمک سفره ی تو بس
چیزی که برایت همه داریم زیان است

کار فرجت روی زمین مانده عزیزم
“چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است”

ما را نجف و کرببلا باز نبردی
خیلی به خدا نوکر تو دل نگران است

در ندبه و در عهد به دنبال حسینم
ارباب کرم دارد و دنبال بهانه است

جامانده رقیه سحری کنج خرابه
یک قافله از غربت او مرثیه خوان است

رضا دین پرور