آی مردم

آنکه از عالم ذر روزی مارا غم داد..
غم و شادی جهان را بخدا توام داد..
اول ماه حسین است خدایا شکرت!
باز ارباب محلی به من بد هم داد..

آی مردم همه دعوت به محرم شده ایم!
بار عامیست که ارباب به این عالم داد

هرکسی‌ را به طریقی سوی کشتی آورد
به یکی دیگ غذا و به یکی پرچم داد

مشتری ذات خدا بود و فروشنده حسین..
جمعِ ما را به خدا داد ولی درهم داد

ما خودی های حسینیم نشانش این هست
که با ما آب فرات و به همه زمرم داد

بخدا ما که ندیدیم بگوید احدی..
حاجتم‌ را ز حسین خواستم اما کم داد!

صدبرابر ز خود فاطمه پس میگیرد
آنکه در بزم عزا آمد و یک درهم داد

از حسن اذن گرفتم که حسینی شده ام
از بقیع امدم و کرببلا راهم داد!

یارب این مرد چه مردیست نمیفهمم من
که به دشمن ته گودال بلا خاتم‌ داد..