جانم حسین

ما کشته ی توایم به جز این گمان مکن
پروانه های سوخته را امتحان مکن

القصه ما برای تو بااااید که جان دهیم
فکری برای آخر این داستان مکن

اینجا کسی به غیر تو ما را محل نداد
ما بنده ی توایم،، فراموشمان مکن

می سوزم از حرارت عشقت مرا ببوس
سر رشته ی محبتمان را نهان مکن

شرمنده ام که دل سبب رنجش تو شد
صد بار گفته بودمش اینجا فغان مکن

از گرد راه آمده ام،، خوش نشسته ام
دیگر غبار روبی از این آستان مکن

ما پای روضه ی عطشت آب می شویم
ای تشنه روی خود طرف آسمان مکن

تنها پناه مانده ی در راه یا حسین
من سوختم به پای لبت آه یا حسین

 حسین واعظی