جمعه های پر غم

من گریه می کنم سحر انتظار را
تا که به سینه ام برسانی قرار را

دارد بدون تو سپری میکند دلم
این جمعه های پر غم و ناسازگار را

وقتی که با قدوم شما زنده می شویم
باید به پای تو بنویسم بهار را

دارم غروب جمعه به این فکر میکنم
این هفته هم گذشت, ندیدم نگار را

من مطمئن شدم که دلت را شکسته ام
وقتی شکستم آن همه قول و قرار را

من را به پایبوسی خود مفتخر کنی
من هم به چشم می کشم این افتخار را

پیراهن سیاه تنم بیرق عزاست
از من نگیر این سند اعتبار را

ای کاش صحن حضرت زهرا پس از ظهور
روزی ببیند این همه خدمتگذار را

رضا تاجیک