شعر شهادت امام جواد (ع)
داغِ تنهاییِ تو دیده ای از ما تر کرد
داغِ تنهاییِ تو دیده ای از ما تر کرد
جگر سوخت و از ما جگری پرپر کرد
ستم اینگونه روا نیست, به دشمن حتی
که دلِ سنگ و جفا کار چنین همسر کرد
(ام فضل)است؟نه ام الفتن است این نا زن
کاینچنین زهر به کامِ نوه ی کوثر کرد
در جواب “جگرم سوختِ” تو میخندید
کج دهانی به جگر گوشه ی پیغمبر کرد
دست و پا میزنی و یاد حسین افتادم
روضه را اسم حسین است که دردآور کرد
با گریزی دلم از حجره به گودال رسید
نیزه ی در دهن شاه مرا مضطر کرد
بدنی رفت به بام و بدنی ماند زمین
لشگری نیّت غارت ز تنی بی سر کرد
بدنی دست نخورد و بدنی پا خورده
بدنی را سم ده اسب پریشان تر کرد
یکی عمامه,یکی خود,یکی شال و عبا…
ساربان هم هوس بردن انگشتر کرد
شاعر؟؟؟؟