شعر شهادت حضرت زينب (س)
سهم گلوی حسین
رفتی میان غصه مراجاگذاشتی
مارادراوج غم تک تنهاگذاشتی
برداشت یتوبار خودت رازبسترو
آن رابروی شانه بابا گذاشتی
یادم نمیرودبخدا لحظه ای که تو
بایاعلیبه آتش درپاگذاشتی
مادر لباسمحسن خود رانبرده ای
آن رابهزیربالش خود جاگذاشتی!
اینیادگاری ات جگرم راکباب کرد
دربینشانه موی خودت راگذاشتی
گفتم کهچار ساله کجا مادری کجا
این کاررابرای اماگذاشتی
آن بوسهای که سهم گلوی حسین بود
آخربرایزینب کبری گذاشتی
مهدی نظری