شعر روضه کوچه بنی هاشم

نگذار پای غمت چشم  دلم  تر گردد
نگذار کودکت از داغ تو مضطر گردد

کس ندیده است گلی دروسط یک کوچه
با  هجوم  خطر  صاعقه  پرپر  گردد
کمکت میکنم از روی زمین برخیزی
نگرانم که به سوی تو عدو  برگردد

هر چه کردم نگذارم که به رویت بزند
قد من  حیف  نشد با تو برابر گردد

قبل ازاین پهلویت ازضربه ی درزخمی بود
 آرزویم شده که حال تو بهتر گردد

دو قدم راه نرفته به زمین می افتی
باید انگار تنت راهی بستر گردد

 محمد حسن بیات لو