شعر مرثیه حضرت زهرا (س)

ذکر زمین و آسمان ها “وای مادر  “
دم پاره ی روز و شب ما “وای مادر”
حتی ملائک مجلس روضه گرفتند
پیچیده در عرش معلا “وای مادر”

من روضه ی مکشوف را لازم ندارم
هر شب به سینه میزنم با “وای مادر “
با هر فراز روضه اش اتش بگیرم
با هر فراز روضه حتی “وای مادر “
زهرا زمین گیر و علی خانه نشین شد
غصه  دو تا شد وای بابا وای مادر
هرگز نیفتاد از لبش بعد نود روز
دق مرگ کرد اخر حسن را “وای مادر “
هم ناله با زینب کنیزان دم گرفتند
ورد لب فضه و أسما “وای مادر “
دیگر حسینش ماند و یک پیراهنی که…
تسبیح طفل مانده تنها ：وای مادر
از جنت الاعلی پیمبر ناله سر داد
ای وای کوثر وای زهرا وای مادر
امروز و فردا که ندارد تا قیامت
ذکر زمین و اسمان ها “وای مادر”

علیرضا خاکساری