شعر مناجات حضرت زهرا(س)

چه قدر صحن شما با صفاست مادرجان
بهشت گوشه ی صحن شماست مادرجان

حضور سبز ملایک در این حرم جاری است
شمیم عطر تو بس جان فزاست مادرجان

سخن ز نام تو هر جا که در میان باشد
قسم به ذات تو, عرش خداست مادرجان

چه خوب بود که قبرت کنار صحنت بود
که زایر تو خودِ مرتضاست مادرجان

چه سالها که جدا بودی از علی بانو
نگین کجا ز رکابش جداست مادرجان؟

پیمبران الهی شدند خُداّمت
به شان حضرتِ تو این رواست مادرجان

چه سالها که غریب از دیار افتادی
گواهِ غربت تو حال ماست مادرجان

نجف به یمن شما رنگ و بوی دیگر یافت
نجف به یمن تو دارالشفاست مادرجان

و حال بعدِ زمانی دراز, می بینم
چه شور و حالی در اینجا به پاست مادرجان

به خشت خشت تو سوگند, دستِ معمارت
به لطف صحن تو مشکل گشاست مادرجان

میان دیده ی معمارهای ایرانی
به یاد قبر شما ماجراست مادرجان

رضاباقریان