عکسی از چهره ی زهراست جمالت زینب

مَثَل هیبت دریاست جلالت زینب

تو چه کردی که به فردا همه زن های بهشت

تو همان صدر نشین ملکوتی که هنوز

کره ی خاک ندیده ست مثالت زینب

این چه سرّی ست که با وحی شدی دوش به دوش

پر جبریل مگر خورده به بالت زینب ؟!

پاکی چشم تو را آینه اقرار نمود

هست پیدا به نم اشک زلالت زینب

از همان دلهره ی راه سفر فهمیدی

آسمان نیک نیاورده به فالت زینب

قهرمانیّ و در آن نهضت دل رحم ستیز

اثر ضرب عدو گشت مدالت زینب

خطبه ات تیغ شرر بار شد و ثابت کرد

داری از حیدر کرّار اصالت زینب

سنگ بر شیشه ی صبرت زده اند و دیدیم

جگر سنگ ترک خورد به حالت زینب

خم شدی لیک خمی بر روی ابروت نبود

تا نماند به زمین بار رسالت زینب