غارت زده منم

غارت زده منم که کنارت نشسته ام
غارت زده منم که ز داغت شکسته ام

غارت زده منم که غم یار دیده‌ام
هفتاد تیر از بدن تو کشیده‌ام

غارت زده منم که تو را خاک می کنم
تابوت را ز خون تنت پاک می کنم

غارت زده منم که ز کف داده صبر را
با دست خویش کنده برای تو قبر را

غارت زده منم چه کنم با جنازه ات
ای وای ریخته به زمین خون تازه ات

غارت زده منم که ز داغ برادرم
می ریزم از کنار تنش خاک بر سرم

غارت زده منم که ز آغوش بسته ات
می گیرم آه چادر خاکیّ مادرم

من را به داغ قتل تو غارت نموده اند
نه کربلا و کوفه نه در شام دلبرم!

داغی که رفتن تو روی سینه ام گذاشت
والله هست سخت تر از غارت حرم

تشییع روز با من و تو سازگار نیست
تا شب تو را به جانب قبرت نمی برم

محمدعلی بیابانی