کشته ی احد

ای کشته ای که بود اُحُد کربلای تو

اهل ِ مدینه نوحه گران در عزای تو

شیر خدا و شیر رسول خدا تویی

ای نام سیدالشهدایی سزای تو

قبل از حسین و واقعه ی جانگداز او

زهرا گریست بر تو و بر کربلای تو

شد خلعتِ شهادت تو جامه ی رسول

جانها فدای پیکر در خون شنای تو

ای قامتِ بلند رشادت به هر زمان

کوتاه بود عبای پیمبر برای تو

ماتم چرا گیاه به پای تو ریختند؟!

میباید آنکه ریخت سر و جان به پای تو

اعضاءِ تو ز تیغ ستم پاره پاره شد

پایان نشد به کشته شدن ماجرای تو

هر عضوت از نسیم شهادت چو گُل شکفت

در راهِ دین چو مُثله نشد کس سوای تو
سید رضا مؤید خراسانی