مادرانه پا به روی چشم خشک من گذار

چادرت وقتی یهودی را مسلمان می کند
یک نگاهت عالمی را مثل سلمان می کند

نوکرانت جای خود آنها که صاحب منصبند
بلکه مور خانه ات کار سلیمان می کند

مادرانه پا به روی چشم خشک من گذار
خاک پایت هر کویری را گلستان میکند

خنده ات آرامش قلب نبی و مرتضی است
اخم هایت در جهان تولید طوفان می کند

قطره وقتی که به دریا رفت,دریا می شود
بی سواد کوی تو تدریس عرفان می کند

هرکه شد خاک تو ای مهتاب,عالم تاب شد
ذره را نور رخت خورشید تابان میکند

بار هرکس را به معیار علی سنجیده ای
حب حیدر کار ما را پیشت آسان می کند

شاعر : ؟؟؟