شعر ماه مبارك رمضان
نیایش
سفره ای بنداز و من را هم کنارش جابده
یا کریم ابن ُ الکریم روزیِّسائل را بده
لقمه ی نانی بگیر و پر کن این دستفقیر
با نگاهی پاسخ این سینه ی شیدا بده
روزه دار فاطمه بین قنوت نافله
مثل مادر تک تک ِ همسایه ها را جا بده
لحظه ی افطار می دانم دعایم می کنی
با دعای خود به عاشق قوّت نجوا بده
در نیایش می چکد اشک تو روی گونه ات
در میان گریه آقاجان دم ِ سقــّــابده
” در کنار علقمه سروی ز پاافتاده است “
شرح احوال دودست و چشم و قد ِّ تابده
” از حرم زینب بیا عبّاست آخرکشته شد”
باز دلگرمی به شاه تشنه و تنها بده
حسین ایمانی