کمک می گیرد از دیوار

کمک می گیرد از دیوار با قد کمانش
هلاهل سخت برده از تنش تاب و توانش

چنان نیلوفری بر خاک سرد حجره پیچد
ز بس می سوزد از این زهر مغز استخوانش

مسیر تا به حجره گر چه کوتاه است اما
گمانم نیم روزی را گرفته از زمانش

کشیده پنجه بر دیوار یاد یاس نیلی
نمی افتاد یک دم آه مادر از زبانش

عبا وقتی به سر افکند یاد آن عبا بود
که حیدر پشت در انداخت بر روی جوانش

تمام انتظارش را به در می دوخت تا که
بیاد زودتر از راه عمرش، نو جوانش

 حسن کردی