حسینیه

دارد تمامی بدنم تیر می کشد

روحم که خسته است , تنم تیر می کشد

حتی بمیرد این تن اگر در غم شما

بر روی پیکرم , کفنم تیر می کشد

وقتی که صحبت از عطش و آب می شود

لب تشنه می شوم , دهنم تیر می کشد

می خواهم از کنار حسینیه رد شوم

یکباره پای رد شدنم تیر می کشد

آنسو کنار رود , یَلی تشنه جان سپرد

قلبِ برادری که منم , تیر می کشد

دارند دستهای مرا قطع می کنند

انگار بال ِ پر زدنم تیر می کشد

شش ماه نیست آمده , پرپر که می شود

احساس باغبان شدنم تیر می کشد

هم سینه ام سه مرتبه سوراخ می شود

هم تار و پود پیرهنم تیر می کشد

با خنجری سر از بدنم می شود جدا

دارد سرِ جدا ز تنم تیر می کشد

یورش که می برند به غارت , حرامیان

گلبرگهای یاسمنم تیر می کشد

در دست های یک نفر از گوشواره ها –

خون می چکد وَ گوش ِ زنم تیر می کشد

تیر سه شعبه را بکش از چشمهای من

دارد تمامی بدنم تیر می کشد

پیمان آل ابراهیم