یا رب تو بِکَن ریشه ی این ظلم و ستم را

یا رب تو بِکَن ریشه ی این ظلم و ستم را
پیش از همه آن خائنِ مُزدورِ حرم را
یک بارِ دگر فتنه ی عـُمّـــــالِ سعودی
انداخته بر دامنِ ما شعله ی غم را
این بوالـهـوسان را تو زِ این خانه برون کن
وا کن بَرِ ما باز تو ابوابِ کرم را
یاران همه عریان , همه افتاده به صحرا
آتش زده احوالِ عزیزان جگرم را
یک سو پدری مانده و دیگر پسری نیست
آن راحتِ جان کرده روان اشکِ قلم را
میگفت من هرگز نروم از دلِ صحرا
پیدا نکنم تا که دمی گل پسرم را
بر کعبه ی ذی مرتبه آن بیتِ الهی
دلخوش به همینم که زند یار عَلم را (۱)
آقا تو بیا ما همه یارانِ شمائیم
داری به خدا جمله دلیرانِ عجم را
در پیشِ قدم های تو من میکنم آقا
قربانیِ تان جمله ی مادر پدرم را
همواره (بداغی) شده شرمنده ز رویت
آقا ز کرم وا بنما بال و پرم را
سیروس بداغی
(۱) در روزهایی که شیعیان مظلوم یمن به دست ابوجهل های زمان از ورود به خانه ی امن الهی ممنوع و مسلمانان سراسر دنیا در سرزمین “مِــنا “با بسته شدن درب ها و بی تدبیری مغرضانه ی بوالهوسان رو برو و پر پر می شوند خواندن و تامل در این روایت خالی از لطف نیست
الإمامُ المهدیُّ علیه السلام وقد سألَه علیُّ بنُ مهزیارَ :
یا سیّدی , متى یکونُ هذا الأمرُ ؟ إذا حِیلَ بینَکُم وبینَ سبیلِ الکعبه
امام مهدى علیه السلام در پاسخ به این پرسش على بن مهزیار که: سرورم! این امر (ظهور) کى خواهد بود؟ ـ
فرمود : هرگاه راه کعبه بر شما بسته شود.
نور الثقلین: ۵/۴۶۱/۴
اللهم عجل لولیک الفرج