یا من لا هو الا هو

تو که اخمت بهم می ریزد از هر گوشه لشکر را
کفایت می کند لبخندت از هر غم پیمبر را

بزرگ بت پرستان آبرو بر خاک می ریزد
همین که از لبانت بشنود الله اکبر را

اُحد بود و علی بود و علی بود و اُحد یعنی
تو بودی آنکه تا آخر نگه می داشت سنگر را

علم در دست های توست تا دنیا بفهمد که
تو هستی فوق ایدیهم که از جا کنده خیبر را

تو روحِ هل اتی و مومنون و قدر و یاسینی
سپرده دست تو پروردگارت روح ِکوثر را

علی بدر شب بدر و علی سقای پیغمبر
ابوفاضل چه زیبا ارث برد اوصاف حیدر را…
.
حسین مؤدب