یا ولی الله

سنگین شده اگرچه پروندهء گناهم
من را خریدی آخر با نامهء سیاهم

بسکه رهات کردم از خیر من گذشتی
بسکه گناه کردم نگذشتی از نگاهم

اصلاً نشد بگویم هرچه شما بخواهی
جایش همیشه گفتم هرچه خودم بخواهم

هربار ناله کردم برگشته ای به سویم
یک بار برنگشتم از راه اشتباهم

من را اگر ببینی دیگر نمی شناسی
دیدی چکار کردم با این دلِ تباهم؟

کاه عبادتم را کوه غرور پوشاند
حالا چطور باید از غصه ات بکاهم

بعد دعای زهرا بار مرا کشیدی
دیروز توبه کردی امروز سربه راهم

ای سرپناه عالم! خیمه نشین صحرا!
من باورم نمی شد که میشوی پناهم

ذکری که دوست داری ذکر حسین حسین است
دنبال گریه هایت در بین قتلگاهم

از جان خود گذشتیم از کربلا نه والله
دور ضریح ارباب یک سر بزن به ما هم

رضا دین پرور