شعر ولادت حضرت زينب (س)
عینِ مولا
عالمی بااحترام از جایِ خود پا می شود
بانویِِ ما عاقبت بانویِ عظما می شود
شیر از دامانِ عصمت خورده باعصمت شده
دخترِ زهرایِ اطهر مثلِ زهرا می شود
زین اب نامیده اند چون زینتِ نامِ علیست
روزگاری بین کوفه عینِ مولا می شود
هم فهیمه باشد و هم عالمه هم نائبه..
عشق در این بانویِ فهمیده معنا می شود
ماندگاری می دهد بر کربلا با سعیِ خود
بر حسینی هایِ عالم مثلِ دریا می شود
هرکجا نامِ حسین ابن علی آید میان
بی خود از خود می شود سرمست وشیدا می شود
چادرِ او شد لباسِ رزمِ او در معرکه..
نعره ای که می کشد در خصم غوغا می شود
ترس در قاموس او معنا ندارد هیچوقت
یک تنه می رزمد و الگویِ دنیا می شود
هر چه می بیند ز زخمِ و ناسزا بینِ سفر
با توکّل برخدا بهرش چه زیبا می شود
ما رایت الاّ جمیلا با ولایت بودن است
تا ابد این جمله حک بر رویِ لبها می شود
محسن راحت حق