درحسینیه ی جبین روضه است
درحسینیه ی جبین روضه است
خط به خط گریه, چین به چین روضه است
آسمان گریه کرده بالاخره
هرشبی راکه درزمین روضه است
به کجا می روی؟در عالم اگر؛
خبری هست درهمین روضه است
سند ادعای من محشر
که بفهمی تمام دین روضه است
هدیه ی ما به ساکنان بهشت
باز در روز واپسین روضه است
درمیان اهالی گریه
اولین روضه آخرین روضه است
اینکه بعد از غدیر,پیغمبر
ازعلی گفت و گفت, این روضه است
زهر کم کم براو اثر می کرد
زردی چهره هم یقین روضه است
لفظِ اِرْجِع فاِنَّه یَهْجُر
تا قلم خواست بدترین روضه است
باگریزش شکستن دندان
وسط کوچه اولین روضه است
با دلیل شهادت زهرا
لفظ پیغمبر امین روضه است
شتر سرخ درجمل فتنه است
اسب اما بدون زین روضه است
دو:
روضه ازاین به بعد رفت به دشت
روضه دنبال خواهرش می گشت
روضه شد عاطفی دمی که حسین
یک قدم رفت یک قدم برگشت
باغدیر و کریم و بزم شراب
روضه می زد گریز هی بر تشت
کاش بودم پس از دوماه عزا
پشت باب الجواد, ساعت هشت
مهدی رحیمی زمستان
پانوشت:
وقتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله لحظات آخر قلم و دوات خواست تا حقایق را بنگارد دومی خبیث لعنت الله فریاد زد اِرْجِع فاِنَّه یَهْجُر
بازگرد پیغمبر هذیان می گوید