شعر مدح و مناجات امام زمان (عج)

بیا تا ته راه را با تو باشم
شب پنجم ماه را با تو باشم

جز این راه,من راه دیگر ندارم
که سر را ز سجاده ات بر ندارم

تو رو میخوام برا دلم
منو میخوای برای چی؟
هنوز به پام صبر میکنی؟
منتظری به پای کی؟

فکری برای وضع بد این گدا کنید

باشد قبول من بدم اما دعا کنید

هر کار می کنم دلم احیا نمی‌شود

قرآن به نیت من بیچاره وا کنید

منم زخاک و زچشم تو یار نم بخورم
وجود ما همه تو کی غم عدم بخورم

چه قدر سنگ مرا روی سینه ات زده ای!!
چه قدر غصه تان بنده حاضرم بخورم??!!

“گرنظرافتدم به تو,چهره به چهره روبه رو
شرح دهم فراق تو,نکته به نکنه موبه مو,,1

زشرم روی ماه تو,به چهره پرده میکشد
اگرکه پرده افکنی,عیان کنی به ماه,رو

ما را در این شبها تمنا می نویسند
مجذوب وصف و وصل لیلا می نویسند
من قطره ای ناچیزم اما مطمئنم
آخر مرا هم پای دریا می نویسند

دلیل استغاثه ی, غروب بی قرارها
زلالِ عاشقانه و , خروش چشمه سارها
سروده ی قدیمیِ فصول سرد سالها
لطافت نگاه تو لطافت بهارها

آقای جمعه های غریبی ظهور کن
دهلیزهای شب زده را غرق نور کن

یگ گوشه از جمال تو یعنی تمام عشق
یا باز گرد یا دل ما را صبور کن

آقا چقدر فاصله , اندوه , انتظار
فکری به حال این سفر راه دور کن

آقا اگر که آمدی و عاشقت نبود
یک فاتحه نوازش اهل قبور کن

محمد ناصری

چشم زمین به راه تو تر شد,نیامدی

دنیااگرچه زیر و زبر شد,نیامدی

گفتم بیا,اگرچه زمین غرق ملجم است

قربانی توسینه سپرشد!نیامدی

آقا نگاهم مانده بر در تا بیایی
از جاده های روشن فردا بیایی

دوری تو بغضی نشانده در گلویم
ای کاش میشد یا بمیرم یا بیایی

به هستی ام نفسی داده هست, می آید
کسی اگرچه به او دل نبست , می آید

دوباره ندبه بخوان ,باز حرف تازه بزن
بگو کسی که عزیز من است , می آید

دلم گرفته برایت , بیا عزیزِ دلم
فدای سوزِ صدایت , بیا عزیزِ دلم
اگر نبودنِ من , میشود بهای ظهور
سَرَم شَوَد به فدایت , بیا عزیزِ دلم