شعر مدح حضرت امیرالمومنین علی (ع)
بین گدایان هم مسیحی هم مسلمان است
یعنی تمام کار عالم گیر این خانه ست
وقتی که فرموده علی معیار و میزان است
پس او هم انجیل است و هم آیات قرآن است
مولای ما پیغمبر اصلی ادیان است
آورده با بلغ به پیش پاش مرکب را
داده به دست مرتضی افسار مذهب را
ذکری بگو اما بیا بر هم نزن لب را
با “یاعلی” گفتن عبادت میکنی رب را
پروردگاری در علی یعنی نمایان است
عمدا پیمبر “یا علی” نقش نگینش کرد
عمدا خدا او را امیرالمومنینش کرد
آخر مشخص شد چرا والاترینش کرد
آخر مشخص شد چرا بالا نشینش کرد
چون مرتضی آیینه قدیه یزدان است
در مسلک ما در زدن ها شب به شب باشد
مولا علی باشد , گدا جانش به لب باشد؟؟
باید گدا در کار خود فرصت طلب باشد
وقت رکوعش که نبایستی عقب باشد
وقتی که انگشتر به دستان سلیمان است
خورشید از شمس جمالت بی رمق انگار
باران نزد که ؛ آسمان کرده عرق انگار
خم میشود وقت رکوعت عرش حق انگار
پروردگاری کن که برگشته ورق انگار
شکرخدا محشر حسابم با علی جان است
آید تمام استجابت ها به کف امشب
شان نزولش میرسد از هر طرف امشب
جن و ملک دنبال حاجت صف به صف امشب
چرخانده ام سجاده را سوی نجف امشب
این تازه اول مرتبه در راه ایمان است
حسین رویت