خاک پای حسین

چون از ازل شده ام سخت مبتلای حسین
من آن خدایْ پرستم , که شد خدای حسین

علَی الصباح قیامت نمیکنم قد راست
اگر که سر بگذارم به خاک پای حسین

قسم به جان امامم نمیروم هرگز
بهشت زینت اگر نیست با لوای حسین

پیمبران به ضیافت روند بی تردید
اگر که پهن کند سفره ای گدای حسین

تمام هستی و دارایی ام جز اینها نیست
خودم , زنم , پدرم , مادرم فدای حسین

به گوش میرسد آهنگ زنگ قافله اش
به گوش میرسد آوای آشنای حسین

سیاه بر تن شهرم چقدر می آید
دوباره شهر قیامت شده برای حسین

هوای هر چه به جز اوست رفته از سر من
هوا , هوای محرم , هوا , هوای حسین

نوشته اند به روی کتیبه ی هییت
سلام ما به حسین و به کربلای حسین

قسم به ناحیه هر روز , روز عاشوراست
اگر که یاد کنیم از سر جدای حسین

سلام تشنه ی عریان! سلام کشته ی اشک!
چگونه جان ندهم پای روضه های حسین

بدون غسل و کفن مانده ست در صحرا
رواست گریه کنم خون به بوریای حسین

مرا دمشق شهیدم کنند بی تردید
اگر که شامل حالم شود دعای حسین

علیرضا وفایی خیال