اسوه ایثار و ایمان زینب است
مرجع کل خطیبان زینب است
گر ببینی کربلا دارد به خود این اعتبار
اعتبار کربلا در اعتبار زینب است
محمد غفاری
میخواست زخم کهنه مداوا شود نشد
صاحب عزای روضه ی بابا شود نشد
میخواست کوچه ای که پر از خشت و سنگ بود
راهی برای رفتن زهرا شود نشد
تنهاترین سردار دیگر لشگرت نیست
تکیه بده بر نیزه ات , پیغمبرت نیست
یک گله گرگ تشنه آماده ست , اما
دیگر اباالفضلت , علی اکبرت نیست
تا کی در انتظار خودت می گذاری ام ؟!
آقا بدون لطف تو در بی قراری ام
هر روز بی تو روز عذابی برایم است
از فکر روز بی تو سپردن فراری ام
ای آشنای زینب , در خاک وخون چرایی
بگذار بینم ات سیر , هنگامه جدایی
من می روم شکسته , با دست وپای بسته
تو روی نی نشسته , ای نور کبریایی
می خواست برای ِ‌اهل دنیا بکشد
تصویر ِ‌خود ِ‌خود ِ‌خودش را بکشد
تصمیم گرفت تا خدا خود را هم
در ماهیت حسین زهرا بکشد
جواد حاجی زاده
با ذکر حسین آشنا می گردد
یک واژه به نام مبتلا میگردد
خشکیده ی ِ صحرای ِ دلمیکباره
تبدیل به دشت ِ کربلا می گردد
جواد حاجی زاده
دارد تمامی بدنم تیر می کشد
روحم که خسته است , تنم تیر می کشد
حتی بمیرد این تن اگر در غم شما
بر روی پیکرم , کفنم تیر می کشد
هر وقت دلش هوای دریا میکرد
با پرچم یا حسین نجوا میکرد
هرجا گره ای به ریسمانش میدید
با گریه توسلی به زهرا میکرد
گریه هایم اگر چه کاری نیست
چه کنم؟ غیر گریه کاری نیست
بعد عمری کنار هم بودن
می روی و مرا نگاری نیست
قرآن مجسم که ز رحلت گله داری
از بس زده ای نی به لبت آبله داری
ای قاری قرآن که چهل خوان و چهل روز
انگار نه انگار.. ز ما فاصله داری
ای شمر لعین زیر پایت ماه ست
ریحانه ی حضرت رسول الله ست
از سینه اش آن پای نجس را بردار
این پرچم «لا اله الا الله» ست
احسان پرسا