روضه ی ارباب

عود تا عود است باید در پی مجمر بیفتد
رزق ما باید به دست ساقی کوثر بیفتد

نفس سرکش را به بند معرفت باید ببندی
جنگ باید در ید مردان جنگاور بیفتد

عود تا عود

عود تا عود است باید در پی مجمر بیفتد

رزق ما باید به دست ساقی کوثر بیفتد

نفس سرکش را به بند معرفت باید ببندی

جنگ باید در ید مردان جنگاور بیفتد

جانم حسین(ع)

همین که در محرم تو روضه خوانده می‌شود
دل همه به کربلای تو کشانده می‌شود

فقط به مجلس حسین می‌شود به چشم دید
که پادشاه پهلوی گدا نشانده می‌شود

آه

درد تو نیست به جز معجزه درمانش،آه!
عمرتو نیست به جز تلخی پایانش،آه!

ترس زینب همه از غصه ی فردای تو بود
و از آرامشِ قبل از شبِ توفانش ،آه!

فاطمه رفته از این خانه

شب دراز است , تو گویی که فقط شب مانده
فاطمه رفته از این خانه و زینب مانده

گفته بودی که خدا جام بلا می دهدش
هر کسی را که در این بزم مقرب مانده

شعر ولادت امام حسین (ع)

هُرمت گرفت و شعله ی هیزم شروع شد
دریا تو را که دید تلاطم شروع شد
تاب و تبت رسید به مردم شروع شد
باران گرفت و عطر ترنم شروع شد

دکمه بازگشت به بالا