شعر ماه رجب – شعر ليله الرغائب

تشنگى از نگاهتان پیداست
جگرت بى شکیب مى سوزد
جگر پاره پاره ات پیشِ
عده اى نانجیب مى سوزد

بنده چون شد وارد وادی ایمان بهتر است
نقش بندد چونکه ایمان بر دل و جان بهتر است
بنده باید انس گیرد با مناجات سحر
نیمه شب اشک و نماز و ذکر و قرآن بهتر است

به من بی نوا محل بدهید
یا که یک قول محتمل بدهید
نفس اماره ام شکستم داد
با خودم فرصت جدل بدهید

باز وق عاشقی شد باز درها باز شد

مهربانیخدا بر بندگان احراز ش

بندهءبیچاره با دست کریمی ناز شد

بال دادندو دوباره نوبت پرواز شد

ای شیعه مخور غصه تو صاحب داری

آیینه ی مظهرالعجائب داری

یادت نرود دعا کنی مهدی را

امشب که تو لیله الرغائب داری

سید مجتبی شجاع