ز خاک پای تو اول سرشت قلبم را
سپس غبار حریمت نوشت قلبم را
به نور معرفت و رحمت و ولایت تو
بنا نهاد چنین خشت خشت قلبم را
ز خاک پای تو اول سرشت قلبم را
سپس غبار حریمت نوشت قلبم را
به نور معرفت و رحمت و ولایت تو
بنا نهاد چنین خشت خشت قلبم را
بر آخر الف قامت تو مَد آمد
بلند خنده بزن آن بلند قد آمد
کتاب اشک گرفتم به دست خود اما
تفٲلی زدم امشب به گریه,بد آمد
دامن فاطمه گلزار محبت شده است
شب میلاد اَبـَر مرد کرامت شده است
پسری آمده از نسل پیمبر که بشر ….
هر کجا رفته از این معجزه صحبت شده است
چون تو زاده شدی درون حرم
دشمن از کعبه منزجر میشد
گر به رویش ترک نمی افتاد
خانه کعبه منفجر میشد
السلام علیک یا ساقی
گوشه چشمی,خراب آمده ام
اشک هایم دخیل دامن تان
زائر بارگاه میکده ام