شعر حسن جان

عرش نشين

آن ماه که در دامن زهرا بنشیند
باید که چنین در دل دنیا بنشیند

ای عرش نشین! شأن قدمهای تو تنها
این است که بر شانه‌ی طاها بنشیند

قرص قمر

اگر كريم توئي سائلي نمي ماند
ميان بنده و رب حائلي نمي ماند

اگر بگيري از اين بنده ها گدائي را
براي عمر بشر حاصلي نمي ماند

دکمه بازگشت به بالا