هر که یک دفعه سر این سفره مهمان می‌شود
مور هم باشد اگر روزی سلیمان می‌شود
سر به زیر انداختن ذاتش توسل کردن است
دردها در این حرم ناگفته درمان می‌شود
شعر مدح موسي بن جعفر
آنجا که عاشقی است همیشه فضای ماست
درمرغزار دربه دری ردپای ماست
وقتی که نان سفره ما از محبت است
صد ها هزار حاتم طائی گدای ماست