شعر وروديه محرم

چشم پُر نَم، فقط برای حسین
دل پُر غَم، فقط برای حسین

ما لباس سیاه میپوشیم
هر محرّم، فقط برای حسین

قرار بود به پروانه ها امان بدهید
برای سوختن امشب کمی زمان بدهید

قرار بود که خاکستر مرا فوراً
به دست باد، همان پای شمعدان، بدهید

بیتابی و تلاطم ِ دریا شروع شد
لطمه زنیِ عالم بالا شروع شد

هفت آسمان سیاه به تن کرد و باز هم؛
با گریه نوحه خوانیِ صحرا شروع شد

دوباره از مي اين ماه اشك مي نوشم
به اذن صاحب عزايم سياه مي پوشم

دوباره نيستي و باز بار اين غم را
نگاه لطف تو انداخت بر سر دوشم

ای گریه بر تو مایه ی آرامشم حسین
نازتو را به جان ودلم می کشم حسین

با اشک روضه صبح من آغاز می شود
خیس است هرشب ازغم تو بالشم حسین