کریمه اهل بیت

بس که لبریز شد از وصف تو جام کلمات
عاجز از مدح تو گردید تمام کلمات

شاعران گرچه نوشتند ولی کافی نیست
باید از مدح تو خوانند امام کلمات

چه افتخاری از این خوبتر که دختر شد
به نام فاطمه پیوند خورد و محشر شد

که آمد و به پدر شادی دوچندان داد
رسید و مایه ی آرامش برادر شد

ما را برای گدایش شدن آفریده اند

قمری آب و هوایش شدن آفریده اند

او را برای طواف و برای عروج

ما را برایِ برایش شدن آفریده اند

ریزاده ایم و مزرعه سبز گندمیم

هرصبح با حسین شما در تکلمیم

ماشیعه ولایت مولا, نسب نسب

سلمانپابرهنه ای از نسل چندمیم

دلم سه شنبه شبی باز راهی قم شد 

کنار درب حرم, بین زائران گم شد 

نگاه چشم ترم تا به گنبدت افتاد

باره شیفته ی رنگ زرد گندم شد 

لحظه ها لحظه های رویایی

چشمها چشمه های دریایی

ابرهای بهار میبارد

قلب های پُر خروش و شیدایی