اِی به دردم دَوا ابوفاضل
ماهِ مشکل گشا ابوفاضل
السلامُ عَلَی الحسینِ غریب
السلامُ عَـلـیٰ ابوفاضل
اِی به دردم دَوا ابوفاضل
ماهِ مشکل گشا ابوفاضل
السلامُ عَلَی الحسینِ غریب
السلامُ عَـلـیٰ ابوفاضل
مانده ام که بِبرم یا نَبرم پیکر تو؟!
در کـَمینـَند بریـزند دوباره سرِ تو
هردودست وعَلَم افتاد زمین کافی نیست
می رود تکه به تکه همه یِ پیکرِ تو
از نفس افتاد تا آرام ِ جان در علقمه
ایستاد و بر سرِ خود زد زمان در علقمه
مَشک گریان و علَم افتاد بر خاک و چطور
با لبِ تشنه؛ زمین خورد آسمان در علقمه