بعد نفخ صور عاشق را شفاعت می کنی

بعد نفخ صور عاشق را شفاعت می کنی
ای که با نقاره ات هر شب قیامت می کنی

اینقدر لب تر نکرده حاجت ما را نده
دست آخر نوکرانت را بد عادت می کنی

موقع اذن دخولت باز هم اشکم چکید
ای به قربانت که حالم را رعایت می کنی

غیر مشهد هیچ جایی نیست که در ازدحام
با امام خویشتن آسوده خلوت می کنی

چشم های خویش را غسل زیارت می دهم
اشک شوقی هم اگر گاهی عنایت می کنی

ابوالفضل محمدی