دلم گرفته شبیه غبار کرب وبلا

دلم گرفته شبیه غبار کرب وبلا
شدم اسیر نگاه نگار کرب وبلا

دوباره قافله رفت و شدم پریشان دل
نشد دوباره شوم هم جوار کرب وبلا

اگر چه غرق گناهم ,اگر چه نامه سیاه
منم کبوتر لیل ونهار کرب و بلا

نشد که بار دگر پر به گنبدش بزنم
نشسته بر دل زارم شرار کرب وبلا

خوشا به حال محبی که شد بر او تقدیر
زیارت حرمی در دیار کرب وبلا

روم به جمع محبان که قبر او آنجاست
شد از محبّت او دل مزار کرب وبلا

به طوف مرقد او قبله نیز طواف کند
که کعبه,کشته ی زار و نزار کرب وبلا

نه کعبه ,عالم امکان همه دچار حسین
حسین فاطمه تنها دچار کرب وبلا

اگر چه از حرم او تو دوری ای “حیران”
نما سلام ودرودت نثار کرب وبلا

حسین رضایی”حیران”