شعر ولادت امام باقر (ع)
گوهر از بطن دریا تا هویدا می شود امشب
جمال ایزد منان تجلا می شود امشب
ملک در باغ رضوان است دست افشان, که از ره کِی
گل زهرای مرضیه شکوفا می شود امشب
به یمن مقدم باقر, امام پنجم شیعه
مدینه باز هم عرش معلا می شود امشب
زمین و آسمان را نورباران کرده حق, زیرا
علی بن الحسین این بار بابا می شود امشب
ملایک صف به صف استاده, در کف جام مِی دارند
دوباره آبِ کوثر هم گوارا می شود امشب
علی و فاطمه بانیِ این جشن و سرور هستند
چه جشنی در ثریاّ باز بر پا می شود امشب
خدای حلم و علم و حکمت از ره می رسد وقتی
تمام علم در یک جمله معنا می شود امشب
ز دامان عروسی پاک دامن در اذانِ صبح
گلی زیبا به عالم باز اِهدا می شود امشب
نیازی نیست دریا موج بردارد به پای او
دو چشم مادرش آنگونه دریا می شود امشب
گدایی پشت دربِ خانه بنشسته به امیّدی
تمام شهر هم آید پذیرا می شود امشب
زمستان هم که باشد روزهای عاشقی گرم است
که با لبخندِ گرمش فصلِ گرما می شود امشب
امامِ باقر از ره می رسد ظلمت عَدَم گردد
و درد عاشقی با او مداوا می شود امشب
بشارت می دهد جبریل بر زهرا و بر حیدر
که یک غنچه ز نسل فاطمه وا می شود امشب
رضاباقریان