عاشقانه ای برای امام رضا(ع)

مثل آهو که رصد می کند این صحرا را

خوب می بینم از اینجا همه ی دنیا را

جشن گندم شده برپا و زمین می گرید

 قصّه ی آدم و عاشق شدن حوّا را

آسمان تو پر از کفتر عاشق شده است

شور چشمان تو رقصانده کبوترها را

اشک, در جزر و مد پلک فرو می ریزد

تا که برپا کند اینجا غزل دریا را

این همه زائر بارانی و دریای غزل

دو سه بیتی هم از این شعر ببخشا ما را

موج در موج, پر از نیل غمم می بینی؟

دل من کرده هوس, معجزه ی موسا را

دست بر آب بزن, معجزه کن حضرت عشق

قطره در قطره به تصویر بکش معنا را

کاش پاسخ بدهد دست کریمانه ی تو

این همه شاید و کاش و اگر و امّا را

خواب دیدم که در آغوش ضریحت هستم

کاش تعبیر کند یک نفر این رؤیا را…

حسین سنگری