شعر شهادت حضرت زهرا (س)
گذشته آب
گذشته آب در این روزگار از سر من
حلال کن کهرسیده است روز آخر من
مرا ببخشکه افتاده ام در این بستر
نمانده استتوانی به جسم لاغر من
برای بیکسی تو شبیه چشمانم
سه ماهگریه خون کرد زخم بستر من
قد خمیده وموی سفید زهرایت
برای خانهنشینی توست همسر من
به جاندختر شیرین زبانمان زینب
نپرس از چهشده غرق خاک معجر من
ز شرم بستندستت هنوز می لرزم
چه کردباتو مدینه امیر خیبر من؟!
بس استگریه و شیون برای عمر کمم
بقای عمرتو باشد غریب رهبر من
محمد حسین رحیمیان