یا زینب(س)

داد در راه حسینش اقتداری را که داشت
شد خزان آهسته آهسته بهاری را که داشت

مثل پروانه به دور شمع روی شاه گشت
دور کعبه ساخت آن خط مداری را که داشت

هدیه ای از صبر در راه ولی الله بود
بر تنش آن زخم های بی شماری را که داشت

خار را با خار دیگر میکشید از پای خود
در میان پای زخمی آه خاری را که داشت

روزها را روزه بود و کل شب را روضه دار
با حسینش طی شده لیل و نهاری را که داشت

کیست زینب باطنا نفس امام عصر خود
داد در راه خودش دار و نداری را که داشت

کیست زینب مثل زهرا خالق جسم خودش
ای بنازم این چنین پروردگاری را که داشت

کیست زینب علم از چشم علی آموخته
گاه حیران مینمود آموزگاری را که داشت

لحظه ای خارج نشد از خط توحیدی خود
با تمام حالت زار و نزاری را که داشت

ما رأیت گفت و ظلمت شد دهانش دوخته
قدرت تغییر دنیا با شعاری را که داشت؟

کیست زینب مرجع تقلید زین العابدین
جرات یک این چنین بنیان گذاری را که داشت؟

قافله سالار حق و پیشران انبیا
غیر از او این نجمه ی دنباله داری را که داشت؟

لشکر زینب همه بر روی نی دل می برند
طاقت بازار و این نیزه سواری را که داشت؟

اعتبارش بود آغوش حسین بن علی
زیر سم اسب رفت آن اعتباری را که داشت

محمود شهرستانی