صاحبا یک نظری کن به گدا عیبی نیست

صاحبا یک نظری کن به گدا عیبی نیست
رحم بر اشک دو چشم فقرا عیبی نیست

دل ویرانه ی ما و نظر لطف شما
نظرت گر برسد بر دل ما عیبی نیست

کوری من اثر بردگی شیطان است
چشم بیمار بگیرد چو شفا عیبی نیست

“روزها فکر من این است و همه شب سخنم”
من ندیدم رخ محبوب… چرا عیبی نیست؟

حال افتاده ام از پا…به تو رو آوردم
تو بگیری ز کرم, دستِ مرا عیبی نیست

بارها اشک تو از فعل بدم جاری شد
گر بمیرم ز غم اشک شما عیبی نیست

درکثافات عمل غرق شدم کاری کن
دست خود را تو بگیری به دعا عیبی نیست

ما که مردیم و ندیدیم جمالت آقا
ما شنیدیم فقط وصف تو را یا مولا

مجتبی قاسمی