شهیدمصطفی احمدی روشن

شعری بخوان که کوک به این ساز آورد

شوری بزن که ذره به پرواز آورد

ذرات شعر من همگی مست نام توست

نامت به تار شعر من آواز آورد

ای تو تمام بود و نبود ستاره ها

چشمت به ماهتاب جهان ناز آورد

ای “سیم” شاعری دلم تار موی تو

امشب تمام “فاز” و “نول”م فاز آورد

حالا که رمز قافله از یاد رفته است

پلکت به اوج حادثه صد راز آورد

ای یاکریم عاشق دریای عاشقی

دشمن برای صید پرت بازآورد

روشن ترین ستاره من تا سحر بمان

شعری بخوان که کوک به این ساز آورد

محمدجوادخراشا دیزاده