وجــود عـشــق
وقتش رسیـده است خـدا، عشـق، رو کند
تــا بــا وجــود عـشــق جـهـان را نکـو کند
هـرکــس پـی سعـادت و فـوز عظیـم بـود
در سینه عشق فاطمه را جست و جو کند
گـل دخـتـر پیـمـبـر و ریحـانـة النبـی ست
خوشبخت آنکسی‌ست به ریحانه خو کند
زهرا فرشته‌ای‌ست که از درک خارج‌است
بـایـــد خـــدا بـیــایــد و تـفـسـیــر او کند
قـدرش بـرای مـا همگـان نـاشنـاختـه‌سـت
بــایــد کـه وحــی مـنـزلـتـش بــازگــو کند
هـر بـنـد بـنـد جـان پیـمـبــر شـود بهـشـت
وقـتــی گـل بـهـشـتـی خـود را که بـو کند
در شـأن او بس است همیـن که علی فقط
در قـلـب خـویــش فــاطــمـــه را آرزو کند
وقتی که نـور فاطمه در خانه ی علی‌سـت
دیـگـــر چـراغ را چـه نـیـازی‌ست سـو کند
خـیــاط نــزد صـــورت زهـــرا درون شـب
سـوزن بـه نخ کـشـیـد که چـادر رفو کند.۱
هرکس که مست فاطمه باشد نیـاز نیست
در روز حــشـــر فـکــر شـراب و سـبـو کند
سیـراب می‌کنـد علـی از حـوض کـوثـرش
هــر بــنــده را کـه فــاطــمــه بـا آبــرو کند
سید محسن حبیب اله پور
۱. قالت عائشه: كنّا نخيط، و نغزل، و ننظّم الإبرة بالليل في ضوء وجه فاطمة عليها السّلام
در تاریکی های شب، با نور صورت حضرت فاطمه سلام الله علیها، نخ به سوزن کرده؛ خیاطی و بافندگی می کردیم.
عوالم العلوم و المعارف والأحوال
(عبدالله بن نور الله بحرانی اصفهانی)
ج 11، ص 1051
الموسوعة الكبرى عن فاطمة الزهراء
(اسماعیل الانصاری الزنجانی)
ج 18، ص 437
ج 21، ص 19 و 358
إحقاق الحق و إزهاق الباطل
(قاضی نورالله تستری هندی، شهید ثالث)
ج 10، ص 244
أخبار الدول و آثار الأول
(احمد بن یوسف قرمانی)
ج 1 ، ص 256