شعر مناجات امام حسين (ع)
اهل ایمان
هرکس حسینی شد یقینا اهل ایمان است
مشمول لطف بی کران حی رحمان است
از درگه تو می شود تا عرش بالا رفت
این وادی طور است یا ملک سلیمان است
وقتی که فطرس حاجتش را از تو می گیرد
پس حق بده ذکر لب ما یا حسین جان است
باید که از راه تو تا معبود راهی یافت
ورنه مسیر تا عبودیت دو چندان است
این نفس بد طینت مرا سرگرم دنیا کرد
وقتی که دورم از تو احوالم پریشان است
اصلا محب تو به غیر از این دوحالت نیست
یا اهل روضه یا که دائم اهل قرآن است
هر دم به یاد کربلایت گریه می باریم
رزق حرم بر ما دگر واجب تر از نان است
چشمی که خشکیده زفرط معصیت بوده
آری بیابان از عطش محتاج باران است
لعنت بر آن جمعی که قصد کشتنت کردند
رحمت بر آن چشمی که از داغ تو گریان است
حتی لباس کهنه ات را هم درآوردند
از دست یک عده حرامی جسمت عریان است
علی بهرامی نیا